~Legend of the Seas~
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6 ... 21, 22, 23 Następny

Luchia

Zdebialam...Kaito tez nie wygladal dobrze.
- Naprawde ja widzialas?? ALe przeciez..jej nie ma wsrod nas...a moze to jakis potwor przybral postac Sary i porwal Seire??
- Ejj Luchia nie dramatyzuj - powiedzial gardzac moimi slowami Kaito

Ciara-sama

- Gdzie my biegniemy!?
Biegli już dobrą chwilę. Z Seirą nie było dobrze. Na momencik się przebudziła, ale potem znów zemdlała. Może kiedyś jej powie ile znaczył dla niej ten uśmiech.
... jeśli mała przeżyje.
- Do szpitala! Nie wiem kto pozwolił tej małej w tak ciężkim stanie chodzić po ulicy ani kto ją tak urządził, ale trzeba natychmiast zabrać ją do lekarza! - krzyknął wyraźnie zdenerwowany nieznajomy.
Szpital, lekarz... to jej chyba pomoże... Boże, jak mało wiedziała. Nie da sobie rady sama. Seira... więc reszta jest niedaleko. Czy coś się zmieniło od ich ostatniego spotkania? Pomogła im pokonać Gaito, ale czy to wystarczy by móc jeszcze z czystym sumieniem spojrzeć im w oczy?
- Tutaj! Ej, gdzie ty idziesz?!
Zagapiła się. Trzeba było już skręcać, a ona biegła dalej. Zawróciła i wyrównała z mężczyzną. Za chwilę zobaczyła wielki, otynkowany na biało budynek, ku któremu najwyraźniej się kierowali. Wpadli do środka, a nieznajomy zaczął krzyczeć:
- Ta mała jest ciężko ranna!!
Wszystko potoczyło się szybko. Jacyś ludzie w białych kitlach zabrali Seirę, kobiety w białych sukienkach o coś pytały. Sara nie wiedziała co się dzieje, dzięki Bogu, że on z nią był- wszystko wytłumaczył. Sama została posadzona na krześle w poczekalni. Ktoś podał jej plastikowy kubek z ciemnym gorącym płynem. Kazano jej czekać.
Po chwili chłopak usiadł obok niej.
- Znasz ją? - zapytał spoglądając na nią z ukosa.
- ... t-tak.
- To twoja siostra?
- Nie! To znaczy... czemu tak pomyślałeś? - myśl o tym, że Seira miałaby być jej siostrą dziwnie nią wstrząsnęła. Czuła się niegodna wszelkich koligacji z Syrenami.
- Jesteście do siebie bardzo podobne. Macie bardzo ładny kolor włosów. - dodał z uśmiechem.
- Dz-dziękuję... - Sara uśmiechnęła się niepewnie. Po chwili utkwiła wzrok w kubku. Chłopak też umilkł. Razem czekali na wiadomość od lekarzy.

Keira Brown Mermaid Princ

-Nie! To na pewno była ona! Ja...też na początku myślałam, że to złudzenie, ale w jej oczach ujrzałam coś takiego co...co...nie wiem jak to opisać, ale to na pewno była ona!-błagalnie spojrzałam w oczy Luchii, szukając w niej jakiegoś zrozumienia. Fakt faktem mogła pomyśleć, ze sobie coś uroiłam. Sara była przecież moją najlepszą przyjaciółką. Zamknęłam oczy.
-Musimy odnaleźć je obie-szepnęłam.

Ceres

Karen ziewneła i błyskawicznie wyskoczyła z Pearl Priari. Po wypiciu soku pomarańczowego szybko zarzuciła na siebie kurtkę i wyszła na krótki spacer po plaży.
-"Ciekawe co robią teraz dziewczyny..."- pomyślała, biorąc kilka kamieni i rzucając "kaczki" na wodę.

(Wiem że banalne ale przecież i tak wprowadzenie postaci na piątej stronie to dość późno)

Black

Obudziłam się. Widziałam tylko coś białego na ochach. Delikatnie podniosłam rękę, by to zerwać. Nagle silna ręka ją złapała.
-Ałć! - Wrzasnęłam (Mogę kontrolować lekarza, nie? xD)
- Już, spokojnie, nie ruszaj tego. To okład który ci zmniejszy gorączkę. Czułam jak ci ludzie mi coś przyklejali, zawiązywali, owijali mnie w coś. Wkońcu zdjęli mi ten "okład" z głowy. Byłam przerażona swoim widokiem. Noga była cała owinięta w takie coś białe, chyba bandaż, chyba tak to ludzie nazywają. Oprócz tego miałam przyklejonych mnóstwo świstków na rękach, nogach, kilka na brzuchu i jeden na twarzy. Przypomniałam sobie ostatnie wydarzenia. Kogo ja widziałam, tylko tego nie mogłam sobie przypomnieć. Wspomnienia od tamtej chwili były, jakby zamazane. Wyjrzałam przez okienko na sali. Zobaczyłam pomarańczowo wlosą, która piła jakiś napój, a obok niej pewnego chłopaka. To... To... Kto to był? Wiem, że ta pomarańczowowłosa jest jakby ze mną powiązane, ale nie wiedziałam kim ona jest. Zapytałam lekarza.
- Proszę pana, kim jest ta pani co ma pomarańczowe włosy? - Lekarz był cicho. Zajmował się czymś innym. Możliwe, że mnie nie dosłyszał, bo mówiłam cichutkkim głosem. Przpomniałam sobie, że mogli mi zdjąc perłę. Kiedy zobaczyłam ją zawieszoną na mojej szyi mimowolnie odetchnęłam. Teraz tylko muszę czekać, aż mnie wypuszczą.

Luchia

Coco wtulona w moje ramiona wyszeptala:
- Musimy odnaleźć je obie...
Nie wiedzialam co o tym myslec. Coco nigdy nie klamala anie mysle, ze mogla cos sobie uroic
- TO CO MY TU JESZCZE ROBIMY!!! - wrzasnelam
- Ehhh...Luchia wszyscy sie na Ciebie gapia uspokoj sie - zarechotal Kaito
- Ojj Kajtus cicho badz isdz sie przebrac, moze spotkamy siepozniej na plazy. Musze teraz z Coco odnalezc Sare i Seire.
Wstalysmy i poszlysmy
----
Kiedy okrazylysmy pol miasta. Szepnelam do Coco:
- Musze sie sie do czegos przyznac...Kiedy zostalam wyrzucona na brzeg widzialam postac, ktora wychodzila z plazy i teraz jestem pewna, ze byla to Sara. Dlaczego wrocila...przeciez jej perla nalezy do Seiry i nie moze sie przetransformowac i robic z nami koncerty? Cos wyjatkowo zlego sie niedlugo wydarzy

Keira Brown Mermaid Princ

-Widziałaś ją? Wspaniale! Czyli Sara żyje-oznajmiłam, już z lepszym humorem.
-Ale masz rację...jeśli Seira ma jej perłę to dlaczego się pojawiła...a w ogóle...przecież ona...ona umarła z Gaito-szepnęłam, wymownie patrząc jej w oczy.

Luchia

- Na 100% kryje sie za tym jakas tajemnica musimy je szybko odnalezc nie wiesz gdzie mogly pojsc?? Albo w ktorym kierunku poszly? I...Coco nie placz juz - mowiac ostatnie zdania przytulilam sie do niej
- Wszystko bedzie dobrze, wiec sie usmiechnij neee?

Keira Brown Mermaid Princ

-Postaram się-szepnęłam, siłując się a uśmiech. Spojrzałam na chwilę na ziemię. Gdzie oni zabrali Seirę?
-Luchia...może...może zabrali ją do lekarza. Była bardzo ranna-powiedziałam nieśmiało.

Luchia

- Hmmm...moze masz racje Smile

...To po cy przeszlysmy te pol miasta...ehhh...
Zamilklam na chwile, a na twarzy pojawila mi sie kropelka spojrzalam w prawo i mowie do Coco:
- ty...patrz tam jest szpital...moze sa tam?
Weszlysmy, zapytalam sie pielegniarki:
- Przepraszam Pania czy w tym szpitalu zostala przywieziona jakas dziewczyna w ciagu ostatniej godziny?
- No alez oczywiscie, az 20 malych dziewczynek, jak miala na imie
- Eeeee.. Seira
- Seira seira nie niestety dziewczyna o tamik imieniu nie jest w naszym szpitalu....
- Hmmm...Coco to mamy problem...Ile jest szpitali w Tokyo?
- Conajmniej 20 - odrzekla pielegniarka podsluchujac nasza rozmowe.

Keira Brown Mermaid Princ

-^^' dziękujemy za wiadomość-powiedziałam. 20 szpitali! Ale śmieszne...i my je mamy obejść? Pociągnęłam Luchię ze szpitala. Odwiedziłyśmy już wszystkie, kiedy został już tylko jeden.
-Padam!-jęknęłam. Byłam wykończona, a przynajmniej moje nogi powoli odmawiały posłuszeństwa. Weszłyśmy z Luchią do środka budynku.
-Czy przywieziono może w ciągu ostatniej godziny tu jakieś małe dziewczynki?-tym razem spytałam ja. Pielęgniarka kiwnęła głową.
-A...może przywieziono dziewczynkę o imieniu Seira?-zapytałam z nadzieją.
Kobieta spojrzała na mnie dziwnym wzrokiem.
-Jesteście z rodziny?-spytała podejrzliwie.
-Tak! Tak jakby...ona tu jest?!-prawie krzyknęłam.
-Tak....przyprowadził ją jakiś mężczyzna z kobietą o pomarańczowych-włosach.
-S...Sara?

Black

Usłyszałam spokojny miły głos.
- Coco! - Wrzasnęłam. Natychmiast do sali wbiegła jedna z pielęgniarek i zmierzyła i puls.
-Dobrze się czujesz?- Zapytała z wyrzutem.
- Taak... Ale ja usłyszałam Coco!

Luchia

Kiedy uslyszalam zdanie dziewczyna o pomaranczowych wlosach to az mi sie kolana ugiely..."A wiec to jednak ona wrocila, ale po co? Tak za nia tesknilam...Dobra nie bede plakac no przeciez nie bede tu plakac". Udalo mi sie powstrzymac lzy...Zapytalam sie pielegniarki:
- Przepraszam w ktorej sali lezy?
- A kim sa Panie dla niej?? - spytala sie pielegiarka
- My...no my to rodzina Starszne siostry - odpowiedzialam po chwili
- Aha to dobrze, sala nr. 23
- A jak tam dojsc?
- Winda na 3 pietro a potem w lewo do konca korytarza.
- Aha dziekujemy bardzo!
Spojrzalam na Coco ona kiwnela glowa i pobieglysmy wyznaczona droga. Znalazlysmy sie na 3 pietrze dobieglysmy do konca korytarza zobaczylam pomaranczowe wlosy i stanelam jak slup soli...Po chwili lsy mi zaczely z oczu leciec nie moglam ich powstrzymac! Wrzasnelam:
- SARA!!!!!!!!!!!!!!!! - i ruszylam z kopyta w jej kierunku

Yerka

I tak sobie stoję. Zadaje sobie pytanie - Gdzie są Luchia i Coco?
Wyciągnełam "radar" i spojrzałam na ekran.
- Hmm...Trochę pochodzę. Może coś się pokarze.
- Noel! Gdzie idziesz? - Krzyknęła Nikola z saloniku*
- Poszukać Luchii i Coco! Niedługo wrócę.
Po dość męczących 20 minutach - męczących z prostej przyczyny,
poprostu martwiłam się że one już znalazły Seirę a mnie
przy tym nie ma i ich nie znajdę. Ale w końcu...
- Jest! Wskazuje...3 perły w poblirzu? Dla czego 3?
Nie miałam czasu się zastanawiać choć podświadomie
wiedziałam o kogo chodzi. Ruszyłam w stronę szpitala.

*Misuzu wyraziła zgodę na jeden dialog

Ciara-sama

- Luchia? - Sara odwróciła się. Nie wierzyła własnym oczom. Są tu. Już tu są. Co powiedzą na temat jej bycia tutaj?
- ... Coco... też tu jesteś? - Samoistnie jej serce wypełniło ciepło. Kiedyś Coco była jej najlepszą przyjaciółką. Za chwilę jednak radość zgasła. Na pewno po tej zdradzie zapomniała o niej. Nie zdziwiłaby się wcale gdyby tak było.
- Ja... spotkałyśmy się z Seirą i... i ona była bardzo ranna... i wszędzie była krew... i... - nagle Sara zaczęła wyrzucać z siebie słowa jakby chcąc się wytłumaczyć choć to nie była jej wina. Ale Królestwo Oceanu Indyjskiego zniszczyła ona. Tego nikt nie zapomni. Tego i jej przejścia na stronę Gaito.
Wspomnienie Gaito zabolało. Czuła, że gdyby był przy niej, byłoby jej lżej. Jedyna osoba, której dobrych uczuć ku sobie była pewna...
Nie zauważyła, że chłopak w skórzanej kurtce rozmawia z Księżniczkami. Znowu się zamyśliła. Musi mu potem podziękować. Tak wiele zrobił kiedy ona była taka bezradna. Zmięła plastikowy, pusty już kubeczek. Ten napój jest bardzo dobry...
... o czym ona myśli? "Nie potrafię się skupić, Wszystko jest takie... nowe. To chyba dobre słowo..."

Proszę nie prowadzić Chłopaka w Skórzanej Kurtce.