~Legend of the Seas~
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 5, 6, 7 ... 21, 22, 23 Następny

Luchia

Patrzylam na Sare nie moglam uwierzyc, ze to ona wkoncu wkoncu!! Myslalam, ze jej juz nigdy nie zobacze. Nie zwrocilam nawet uwagi na chlopaka, ktory rozmawial z Coco. Serce mi walilo mocniej i mocniej...Nagle nie wiem w jaki sposob rzucilam sie Sarze na szyje i krzyczalam przez lzy(znowu nie ma to jak uczucie):
- SARA SARA!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Myslalam, ze Cie juz nigdy nie zobacze!! Tesknilam!! Dzieki Bogu, ze znow jestes wsrod NAS!!!!
Wtulona w nia plakalam jak male dziecko, nie moglam powstrzymac lez. Bylam najszczesliwsza osoba na calym swiecie!! Wkoncu odzyskalam kogos kogo utracilam...Po chwili zapytalam sie Sary:
- Jak sie czuje Seira?...- I dodalam -...Brakowalo mi Ciebie

Keira Brown Mermaid Princ

Nie wiedziałam co najpierw zrobić. Z jednej strony, obok mnie znajdowała się Sara, którą Luchia tuliła do siebie jak maskotkę. Z drugiej, jakiś mężczyzna coś do mnie mówił, co nie docierało do mnie w ogóle.
-Sara...-szepnęłam, już może piąty raz dzisiaj. Wszystkie głosy jakby nagle ucichły, a przede mną widziałam tylko Sarę. Jej wzrok spoczął na mnie. Czułam między nami jakąś barierę, nie wiem jaką, jednak wiedziałam, że nasza przyjaźń już nie jest taka jaka była. Chociaż bardzo za nią tęskniłam, nie mogłam...nie mogłam jej chyba wybaczyć. Co ze mnie za przyjaciółka, która nie umie wybaczyć? Łzy cisnęły mi do oczu.
-Sara, przepraszam!-krzyknęłam, rzucając jej się przy tym na szyję.

Black

Chwilka... To przecież Sara, Coco i Luchia!
- Sara! - Zaczęłam machać rękoma bez opamiętania. Lekarze próbowali mnie uspokoić. Wtem przeszył mnie wzrok żółtych oczu...

Black, muszę zaingerować. Po pierwsze: skoro Seira tak strasznie krwawiła, dostała w łeb i na dodatek jest dzieckiem to wątpię żeby nawet Syrenkowe moce dały jej siłę, by po pomocy lekarskiej i kilku chwilach w szpitalu od razu mogła się ruszać jak gdyby nigdy nic.
Po drugie: domyślam się, że żółte oczy to nie Coco. Proszę nie ingerować w fabułę. Masz na razie swoją robotę, akcja w szpitalu jest dostatecznie zajmująca i nie potrzebujemy tu żadnych dodatkowych szwarc charakterów.

Sry za tutaj napisanie, ale się nie mogłąm powstrzymać. Tu się bylisz. Coco to miała być xD.

Ciara-sama

- Luchia, przestań proszę...! Dusisz mnie...! - Sara ściągnęła ze swojej szyi ramiona Luchii, ale nadal pozwalała jej się obejmować. Powiedziała, że tęskniła. Ona... nie czuła nic. W jednej chwili jej nie było, a w drugiej wskrzeszona leżała na brzegu oceanu. Co ona ma powiedzieć? Że ma ogromne wyrzuty sumienia? Że wie, że jest tu nieproszonym gościem? Że w ogóle nie powinno jej tu być?
Spojrzała nad głową Luchii (była wyższa od młodszych od niej Syrenek); natknęła się na wzrok Coco. W jej oczach zauważyła pewnego rodzaju smutek i... wyrzuty sumienia? Ona też? Za co...?
Jeszcze bardziej zdziwiła się gdy po chwili Coco, płacząc, rzuciła się na nią z przeprosinami. To ona powinna teraz klęczeć i błagać o wybaczenie. Czuła, że wobec siebie postąpiła słusznie, ale wobec innych...
Nieważne. Męczy ją użalanie się nad sobą. Zajmijmy się teraz tym czym należy.
- Nie wiem jak czuje się Seira. Była w bardzo ciężkim stanie. Nie wiem czy zechcecie mi to powiedzieć, ale chciałabym wiedzieć co się stało. To ma pewnie związek z moim pobytem tutaj.

Luchia

- Sara... - zaczelam, ale ze szczescia nie moglam skonczyc -...Sara fajnie, ze wrocilas ^__^ i dziekuje, ze znalazlas i zaopiekowalas sie Seira. Ale mam pytanie... - zacielo mnie nie wiedzialam co powiedziec jak mam okreslic to co chcialam sie jej zapytac -...eeee.czemu wrocilas? Myslalam, ze juz Cie nigdy nie zobacze, wiec czemu umarlas tam w zamku Gaito...twoja perle ma teraz Seira, wiec czemu? - mowiac te slowa bylam wtulona w Sare, balam sie spojrzec w jej oczy, nawet nie wiem czemu. Kurczowo obejmowalam ja, zeby nie stracic jej ponownie....

Black

Zdawało mi się, zę Coco na mnie dizwnie spojrząła. W takim razie ze smutkiem usiadłam. Przez to mahcanie rękami, poczułam jescze bardziej ból, więc usnęłam.

OFFTOP: Sorki, ale ostatnie nie wchodzę bo znalazłamw internecie 7 część Harrego Pottera po polsku i muszę przeczytać. Zostało mi już tylko 10 rozdziałów, poczekacie krótko xD

Ciara-sama

Co miała powiedzieć skoro też nie wiedziała?
- Zobaczmy najpierw co z Seirą, a potem porozmawiamy.
Sara spojrzała na nieznajomego. Zrozumiał o co jej chodzi.
- Przepraszam; jak czuje się dziewczynka, którą tu przyprowadziliśmy? - zapytał przechodzącą pielęgniarkę.
- Tę pomarańczowowłosą? Jej stan jest stabilny, ale powinna zostać na kilku dodatkowych badaniach i ogólnym wypoczynku około tygodnia jeśli prześwietlenia niczego nie wykażą.
- Dziękuję - odwrócił się do Syren - Więc myślę, że na razie nie macie czym się martwić. Wątpię by pozwolili Wam się z nią spotkać- sądząc po ranach jakie odniosła teraz bardzo mocno śpi.
- Bardzo ci dziękuję... - zaczęła Sara.
- To ja ci dziękuję - odwzajemnił się uśmiechem - to mój numer telefonu. Pewnie jesteś zbyt wzburzona by rozmawiać, ale byłbym niezmiernie szczęśliwy gdybyś zadzwoniła. Trzymaj się... Saro.
Mrugnął do niej, machnął ręką Luchii i Coco i odszedł trzymając ręce w kieszeniach.
Sara jeszcze chwilkę stała czując coś czego nie umiała określić. Po chwili odwróciła się jednak do Syren.
- Czy jest jakieś miejsce, w którym mogłybyśmy się spotkać całą grupą oprócz Seiry, rzecz jasna? Myślę, że wszystkim nam dobrze zrobi rozmowa.

Keira Brown Mermaid Princ

-Może...może Pearl Piari?-spytałam nieśmiało, wycierając łzy. Mężczyzna przed chwilą odszedł, zostawiając Sarze swój numer telefonu.

Ciara-sama

Syreny zostawiły Seirę w szpitalu gdzie miała porządnie wypocząć i zostać poddaną dodatkowym badaniom. Była tak słaba, że w najbliższym czasie NIE czekają jej żadne ucieczki ani ataki. W najbliższym i trochę dalszym też.
Nasze przytomne heroiny zgromadziły się w Pearl Piari (jedne już tam były, drugie zostały ściągnięte pingiem) by obgadać nowe zagrożenie, którego nie trzeba było już niczym udowadniać, a także fakt, że Sara jest wśród nas.

----

Syreny przebywały w jakimś pomieszczeniu, które Sarze, rzecz jasna, kompletnie nic nie mówiło. W każdym razie siedziały przy średniej wielkości okrągłym stole i starały się ogarnąć obecną sytuację.
Sara nie bardzo wiedziała - albo inaczej - nie bardzo chciała się odzywać, ale ze względu na swoją kluczową rolę w całym zamieszaniu była zmuszona to zrobić.
- Rozumiem, że nie musicie być zadowolone z tego, że tu jestem. Ale chciałabym zaznaczyć, iż sama nie wiem skąd się tu wzięłam. W jednej sekundzie mnie nie było, a w następnej... obudziłam się na brzegu morza.
Czy jest jeszcze coś co wydarzyło się w tym samym czasie co moja domniemana rezurekcja?
Sara zamyśliła się.
- Bez względu na to jak się sprawy mają, myślę, że powinniśmy razem stawić czoło temu co się teraz dzieje.

Luchia

Zlapalam gazete i walnelam Sare po glowie przy okazji krzyknelam:
- My nie jestesmy zadowolone, ze tu jestes!!! No przyjamniej ja jestem tak szczesliwa ze Hej ho Zaraz Wam zaspiewam Cos - zamilknelam chcialam jakos rozluznic sytuacje, no ale mi jakos nie wyszlo - no dobra sorki juz jestem cicho. Hmmm...moze uda Nam sie skontaktowac jakos z Aqua Regina?? Tylko ona moze Nam powiedziec dlaczego wrocilas i co w ogle jest grane.
Spojrzalam na twarze wszystkich syren i zaczelam szukac w ich oczach zgody na moj pomysl.

Keira Brown Mermaid Princ

-Myślę, że masz rację-powiedziałam nieśmiało, po tym jak żadna syrena sie nie odezwała.
-Tylko...żeby wezwać Aqua Reginę potrzebujemy siedmiu pereł Syrenich Księżniczek, a Seira jest przecież w szpitalu...ale...ale Sara ty masz perłę?-spytałam po chwili, gdy uświadomiłam sobie, że obok mnie siedzi dawna Syrenia Księżniczka Oceanu Indyjskiego.
-Bo jeśli tak, to nie ma problemu.

Ciara-sama

- Nie mam swojej perły. Po mojej śmierci dostała ją Luchia i potem dała Seirze - odparła Sara.
Cisza.
- Skoro Seira leży nieprzytomna w szpitalu to w ten sposób nie damy rady przyzwać Aqua Reginy. Dlatego musimy zrobić to inaczej. ... to może być tylko plotka, ale będąc jeszcze w Królestwie Oceanu Indyjskiego słyszałam kiedyś o miejscu gdzie swoje wody wlewają wszystkie oceany. Myśląc logicznie- być może tam spotkamy Aqua Reginę. Tylko nie wiem gdzie to jest...

Luchia

- Uuuuuuuuuuuuuuuuuuuu....
Polecialam po mape i przelecialam miejsce w poszukiwaniu miejsca gdzie moga zbiegac sie wszystkie wody oceanow
- Ale dziewczyny na swiecie nie ma takiego miejsca...I co my teraz zrobimy??

Ciara-sama

Sara zamyśliła się. Dobre pytanie.
Przejechała ręką po włosach i spojrzała na mapę. Wątpiła żeby ta kolorowa kartka coś im podpowiedziała.
Nagle coś wpadło jej do głowy.
- Luchia, Królestwo Północnego Pacyfiku to praktycznie główne królestwo. Więc może tam znajdziemy jakieś ślady?

Luchia

- Okey no to plyniemy!! Tylko jak ostatnio bylam w moim krolestwie tam nikogo nie bylo no i zostalam zaatakowana...