~Legend of the Seas~
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 8, 9, 10 ... 21, 22, 23 Następny

Black

E... Bo mi pisze, że jest 9 strona, alemi pisze, że tam nie ma postów. Więc jakby co, to ja nei iwem co się działo później (jeżeli coś się działo) odkąd Sara usiadła koło Coco.
***
Wierzgałam się i darłam w niebogłosy. Nagle usłyszałam głośne stukanie do drzwi. Pielęgniarka mnie puściła, a ja się schowałam jak najbliżej drzwi, aby od razu być jakdajdalej od pielęgnairki. Wrzystko mnie bolało, od tego wierzgania, ale nie mogłam wejść do wody.

Luchia

Odplynelam z Lina kawalek dalej spojrzalam na nia i ja przytulilam najmocniej jak moglam i szpenelam do ucha:
- Lina-chan co sie dzieje mi mozesz wszystko powiedziec w koncu jestesmy najlepszymi przyjaciolkami nie?

Keira Brown Mermaid Princ

-Przepraszam Sara-szepnęłam, szybko ocierając łzy.
-Nie wiem co się ze mną ostatnio dzieje...ja...ciesze się, że żyjesz, ale...ni8e umiem się przyzwyczaić-mruknęłam, starając się nie patrzeć na nią. Była mi taką bliską osobą, a jednak tak daleką. Wybuchłam płaczem i rzuciłam jej się na szyję.
-Przepraszam!-krzyknęłam znowu. Tak bardzo chciałam, żeby było jak dawniej. Żebyśmy znowu były przyjaciółkami.

Mila-chan

Sama nie wiedziałam, co odpowiedzieć Luchii. Najbardziej martwiłam się właśnie o nią. I właśnie miałam jej to powiedzieć, kiedy przypomniałam sobie jeszcze o czymś: Masashiro. Ostatnio mnie unikał albo udawał, że mnie nie widzi. Nie wiedzieć czemu, gdy Luchia odpłynęła ze mną, byśmy sobie szczerze pogadały, to wszystko mi się przypomniało. I zaczęłam chaotycznie tłumaczyć:
- Luchia-chan, chodzi o to, że Masashiro chyba nie chce mnie znać. Wciąż udaje, że mnie nie ma. Nawet jak stoję tuż przed nim! No i ta sprawa z Sarą... Jakoś czuję, że coś się wydarzy. No i jakoś tak... Cholera, nie wiem, jak to wytłumaczyć, ale czuję, że coś się stanie którejś z nas...
Luchia patrzyła na mnie. Wydawało mi się, że chce coś powiedzieć

Yerka

Pielęgniarka wrescie puściła Seirę i uchyliła dżwi.
- Dzień Dobry. Jestem jej ro..przyjaciółką. Chcę
się z nią zobaczyć koniecznie teraz, bo później
nie będę mogła, bardzo się martwię.

Luchia

Patrzylam w oczy Linie i wtulajac sie w nia powiedzialam:
- Lina nie martw sie, pogadaj z Masahiro na pewno Ci wyjasni o co chodzi, a Twoje zle przeczucia sie myla nie pozwole aby ktorejs z Nas cos sie stalo - po policzkach zaczely mi leciec lzy - to ty zawsze bylas z Nas wszystkich najsilniejszy i kiedy Kaito zapomnial ze mnie zna ty mnie wspieralas i nie pozwolilas abym sie zadreczala, prosze znajdz w sobie te sile, ktora zawsze Nas wspierala i nie pozwol jej zniknac i mi Ciebie odebrac...Wtulona w Line slyszalam jej szybko bijace serce i przez lzy zaczelam spiewac jej ulubiona piosenke...Piece of Love:

Itsuka, konna hi ga kuru to yokan shita...?
Koi ni tomadou kokoro yurete yurete itai hodo...

Daremo kidzukanai fukai kanashimi mo
Nazeka tsutawatte shimau

Maru de saiai no hito no you ni
Watashi to iu chiisa na hoshi

Ciara-sama

Sara, zdezorientowana wylewem czułości Coco, szybko się opamiętała i odwzajemniła uścisk. Zaraz zrobiło jej się cieplej na sercu. Więc... Coco jest chyba gotowa jej wybaczyć. Ta myśl była taka odprężająca i budująca.
- Już, już. Nie martw się - uspokajała ją czułym szeptem i głaskaniem po głowie. Nie chciała mówić, że wszystko będzie w porządku - nie mogła być pewna, że tak będzie.
Ale mogła powiedzieć coś innego.
- Będę przy tobie.

Keira Brown Mermaid Princ

-Dziękuję...-szepnęłam. Ciepło, które biło od Sary dodawało mi otuchy.
-Ja...już mi lepiej...płyńmy...nie marnujmy czasu-mruknęłam.

Ciara-sama

Odsunęła się od Coco. Spojrzała na nią i kiwnęła głową. Zanim się odwróciła uśmiechnęła się jeszcze promiennie do Żółtej Syreny.
- No, ruszamy! Luchia, Lina, w porządku?! - krzyknęła płynąc w kierunku pozostałych syren.

Keira Brown Mermaid Princ

Przetarłam ponownie łzy i odbiłam się od skały. W jednej chwili znalazłam się obok Luchii i Riny, wyczekując odpowiedzi na pytanie Sary.

A no sooooorka...zaczęłam coś mącić z tą Cocośką...więc na razie starczy żółtej deprechy.

Mila-chan

W końcu sama zaczęłam śpiewać "Piece of Love". Wciąż słyszałam w głowie słowa Luchii: "proszę znajdź w sobie tę silę...".
Po jakimś czasie w końcu się od niej odkleiłam, mówiąc:
- Wszystko w porządku. A jak wrócimy, to pogadam z Masashiro. A w ogóle co ja się przejmuję jakimś shounenem?!- zaczęłam się śmiać. Ni ma co, ja i ten mój niepoprawny optymizm... ^^- A teraz dosyć tego rozklejania się! Płyniemy!!!- i popłynęłam tak szybko, że pozostałe syrenki zapewne wybałuszyły gały. W każdym razie nie wiedziałam tego na pewno

Luchia

Kiedy przestałam śpiewać Lina mnie puściła i wystrzeliła jak z procy...patrzyłam na Nia i byłam w szoku stad w niej tylleee energii...spojrzałam w lewo i zobaczyłam nadpływająca Coco a za nią Sarę. Zaczelam machac :
- Hej dziewczyny!! Musimy dogonić Line chyba dzisiaj za dużo kawy wypiła!! Pospieszcie sie!!
Spojrzałam na Coco na jej twarzy widać było ulgę powoli zaczęłam w niej widzieć moja dawna ukochana Coco, kiedy spojrzałam w oczy Sary, ale nic z nich nie mogłam odczytać....No trudno czas sie pospieszyć i płynąć dalej

Black

- Ja już nie chce- pisnęłam do Noel.
- Weź mnie stąd!

Yerka

- Musisz najpierw wyzdrowieć. - Trzeba było tak powiedzieć. Nie mogłam jej zabrać, nadal jest w złym stanie. Ale...kąpiel...
Spojrzałam na pięlęgniarkę i powiedziałam:
- Ona nie może się teraz wykąpać. Widzę, że coś jej jest i źle się poczuła.
Jest blada jak ściana, proszę, poczekajcie z tym. Jak wydobrzeje i wróci do domu zrobimy jej kąpiel. Dobrze?

Ciara-sama

Pielęgniarka spojrzała na Noel niechętnie.
- No doobrze... ale lepiej żeby nikt się o tym nie dowiedział.
Po czym wyszła złorzecząc pod nosem.

---------------------

Za Luchią, Liną, Coco i Noel ktoś płynął. Przezornie z dala aby Syreny go nie wyczuły ani zauważyły.

---------------------

W Tokyo, na wieżowcu, stały dwie dziwnie wyglądające postacie. Jedna nosiła coś jakby maskotkę. W każdym razie- stały z wymalowanymi na twarzach złośliwymi uśmieszkami i wyraźnie na coś czekały.