~The New Mermaid Generation Chapter 2~
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 16, 17, 18 ... 73, 74, 75 Następny

Misuzu · Wysłany: Pią 16:19, 07 Mar 2008 Temat postu:

Już miałam iść szukać tej "małej" z Yenefer, ale coś mi przeszkodziło.
Zanim zdąrzyłam złapać oddech, poczułam, jak ktoś wbija mi nóż w plecy.
Zmarłam na miejscu.

Hagu · Wysłany: Pią 16:21, 07 Mar 2008 Temat postu:

Nadal czułam się fatalnie. Co prawda Keira opiekowała się mną, za co ją przepraszałam, bo nie chciałam jej za bardzo kłopotać, ale i tak było mi ciężko i czekałam na wieczór, na przybycie Rena. Usłyszałam, jak ktoś wchodzi do domu.

Misuzu · Wysłany: Pią 16:43, 07 Mar 2008 Temat postu:

U Aqua Reginy:
Nagle, w jednej chwili, poczułam, że straciłam kogoś. I nie było to byle jakie uczucie. Jeśli tak czułam...to tak było. Szybko dowiedziałam się z pomocą mocy, co się stało. Jak się dowiedziałam, na ułamek sekundy przestało bić moje serce. Popłynęłam na miejsce zbrodni, z miną tak smutną...jeszcze bardziej posmutniałam jak zobaczyłam zakrwawione ciało mojej córki. Jednak moje łzy nie poleciały, nie należałam bowiem do ludzi, którzy tak łatwo daliby za wygraną.
Uklękłam nad nią i przez prawie pół godziny robiłam wymyślne ruchy i mówiłam dziwne, niezrozumiałe słowa, aż wreszcie otworzyła oczy. Nie była to jednak ta sama osoba, co kiedyś. Jakby nie ta Miria. Perła się chyba nie zmieniła, ale ten wygląd...
- Teraz będzie ona prowadzić nowe życie.
Opowiedziałam jej wszystko, kim jestem ja, i kim jest ona sama. Nadałam jej nowe imię - Imoen. Nie musiała chodzić do żadnej szkoły, bo na szczęście były wakacje. Miałam wrażenie, że ona teraz właśnie obudziła swoje właściwe "ja". A raczej to ja obudziłam w niej właściwą osobę, która była w niej uśpiona.
Imoen Ninomiya.
Jednak coś z Mirii miała w sobie nadal.
Ten charakter poważnej osiemnastolatki.
Mówiłam jej też o domu Hagu, że ona tam mieszka, i że ten dom jest tam, na wzgórzu. Oczywiście wspomniałam jeszcze o innych syrenkach, które ją znają, jak również że będzie musiała się im od nowa przedstawić i powiedzieć że...zmarła.
Przytuliłam ją tak, jak matka i "puściłam wolno". Ona zaś posłała mi ciepły uśmiech i usiadła na plaży, przed jakimś białym domem. Zanim wróciłam do swojej siedziby, zauważyłam kątem oka, że stoi jakaś syrena, ognista zdaje się...I że...płakała, wpatrzona w Mirię, a raczej w Imoen.

Yenefer · Wysłany: Pią 20:19, 07 Mar 2008 Temat postu:

-Boże... Miria... - Podeszłam do niej, ona zaś spojrzała na mnie jakby mnie nie znała.
-Miria ja... - Nie wytrzymałam i... przytuliłam ją z całego serca i zaczęłam płakać ile wlezie.

Misuzu · Wysłany: Pią 20:24, 07 Mar 2008 Temat postu:

Mój wzrok był bez żadnego wyrazu. Aqua Regina, która mówiła, że jest moją matką i mnie ożywiła, bo zginęłam, wspomniała również o osobie, która mnie przytuliła. Jest ognistą syreną, nazywa się Yenefer. Podobno też, bardzo ją lubię, więc odwzajemniłam jej uścisk.
- Ale ja...nie nazywam się Miria.

Yenefer · Wysłany: Pią 20:27, 07 Mar 2008 Temat postu:

Spojrzałam na nią.
-C-co?
Nagle serce zaczęło mi bić jak bęben.Sama słyszałam jego bicie.
-Przecież ty się nazywasz Miria, jesteś poważna ale... ale.... - Serce zaczęło mi jeszcze bardziej bić - ja Cię bardzo lubię.

Misuzu · Wysłany: Pią 20:31, 07 Mar 2008 Temat postu:

- Nazywam się Imoen. Imoen Ninomiya, jestem Syrenią Księżniczką Lazurowej Perły. A ty jesteś Yenefer, Syrenią Księżniczką Ognistej perły, mam rację? Regina mówiła, że bardzo się lubimy, ale niestety ja sama tego nie pamiętam. Chciałabym pamiętać, ale chyba nie ma na to sposobu. Chyba że ktoś by go odnalazł. - Powiedziałam.
Aqua Regina mówiła jeszcze o jakiejś wielkiej zmianie wyglądu. Podobno z blądynki przeszłam w szatynkę. Kruczoczarne, bardzo długie, mocno falowane włosy powiewały na wietrze.

Yenefer · Wysłany: Pią 20:36, 07 Mar 2008 Temat postu:

To już nie będzie ta sama osoba... - POmyślałam.
-Szkoda, że to już nie ty. Ale mam nadzieję... - Zacięłam się, nie wiedziałam czy ona mnei w ogóle lubiła, bo ja ja bardzo - mam nadzieję, że... że .... ŻE SIĘ NIE ZMIENŁAŚ !

Misuzu · Wysłany: Pią 20:39, 07 Mar 2008 Temat postu:

- Mama mówiła, że jedyne, co mi pozostało, to perła i ten sam, poważny charakter.

Yenefer · Wysłany: Pią 20:41, 07 Mar 2008 Temat postu:

-To... Dobrze... - Poczułam się jakbym mówiła do osoby, która przed chwilą przyszła na świat. Uśmiechnęłam się. A czy ty mnie trochę pamiętasz? Swoją moc?

Misuzu · Wysłany: Pią 20:47, 07 Mar 2008 Temat postu:

- Moc tak, ale ludzi, których znałam, nie. Nie pamiętam nawet własnej matki. - Zaczęłam mówić, łykając łzy.

Yenefer · Wysłany: Pią 20:51, 07 Mar 2008 Temat postu:

Patrzyłam na smutną jak na razie pustą duszę.
-Wiesz, dla mnie to ty zawsze będziesz tą samą osobą, nie ważne jest to, czy nazywasz się Miria, czy Imoen.- I uśmiechnęłam się do niej cieplutko. Ona wtedy spoglądała ze mną po raz pierwszy widząc radość w jej oczach.
-Mam tylko nadzieję, że będziesz weselsza niż byłaś przedtem hm?

Misuzu · Wysłany: Pią 20:56, 07 Mar 2008 Temat postu:

- Już mówiłam, że charakter mi został. Więc jeśli przedtem byłam poważna...To będę i teraz. - Powiedziałam i spojrzałam na siebie nieporadnie.
- A co mam teraz zrobić?

Yenefer · Wysłany: Pią 21:01, 07 Mar 2008 Temat postu:

ja... nie wiem ale wiesz co? - Polizałam palca i sprawdziłam jak mocny jest wiatr. Był bardzo słaby.Wyjęłam ze swojej torby wielkiego arbuza.
-Z tego co pamiętam, to lubiłaś arbuzy ^_^

Misuzu · Wysłany: Pią 21:02, 07 Mar 2008 Temat postu:

- O_o(XDDD). Poważnie? Być może. Daj.
---
Zaczynamy coś pieprzyć od rzeczy, że się tak wyrażę XD